Na haar vertrek uit Griekenland, waar toentertijd de kolonels het bewind hadden overgenomen, is Christina Coridou na omzwervingen door Europa in Delft blijven wonen. Ook haar ouders hadden hun geboortegrond moeten verlaten, en koesterden als vluchtelingen hun Griekse afkomst. Voor Christina Coridou, doordrenkt als zij was van het Griekse gedachtengoed, was de overgang naar het Nederlandse leven niet gemakkelijk. De verschillen in cultuur en geloof bleken echter ook een rijke voedingsbodem voor haar werk.
Dat werk is gebaseerd op een passionele interesse in ‘wat gevonden wordt’ uit het dagelijks leven van verleden en heden. Dat kan van alles zijn: hedendaags afval, bodemvondsten, kleding, woorden, of beeldfragmenten. Als een archeoloog reconstrueert zij verhalen en emoties van vergeten of verloren objecten door deze onder onze aandacht te brengen in een nieuwe context.
Haar werk als kunstenaar is sterk gekleurd door de zoektocht naar eigen identiteit. Voor deze expositie koos zij objecten uit die betrekking hebben op haar leven als mens met een Grieks verleden, die Nederland als nieuwe domicilie heeft omarmd – een mens die bidt, liefheeft, verzorgt, creëert, heimwee heeft, twijfelt, maar ook hoopvol is.
meer op www.christinalinariscoridou.nl